Πρωτεύουσα του ομώνυμου Νομού, κέντρο για πολυάριθμους προορισμούς πολύ κοντά της.
Στα πολύ γραφικά της στενάκια εντύπωση μου έκανε:
Στα πολύ γραφικά της στενάκια εντύπωση μου έκανε:
- Το Σεϊτάν Παζάρ (Παζάρι του Διαβόλου). «Mια φορά κατά τη διάρκεια της Tουρκικής Kατοχής, ήταν στη Πρέβεζα ένας Tούρκος στρατιωτικός διοικητής πολύ σκληρός και βίαιος. Eνα βράδυ, οι κάτοικοι αυτού του δρόμου, άλειψαν με σαπούνι το πέτρινο οδόστρωμα (γκαλτερίμ) στο σημείο που είχε την πιο απότομη κλίση. Oταν την επομένη ο διοικητής πέρασε απ’ εδώ, το άλογό του γλίστρησε και ο ίδιος έπεσε φωνάζοντας: «Σεϊτάν Παζάρ». Eτσι πήρε ο δρόμος την ονομασία του».
- Τα πάμπολλα και εξαιρετικά μαγαζιά θαλασσινών (νομίζω ότι τόσα πολλά θαλασσινά δεν έχω ξαναφάει στη ζωή μου).
- Τα απίστευτα ηλιοβασιλέματα στις κοντινές παραλίες.
- Το καλύτερο παγωτό που έχω φάει ποτέ, στο HB Cafe.
Δυστυχώς όπως και σε άλλες πόλεις, η γραφικότητα χάνεται πίσω από καλώδια της ΔΕΗ, κλιματιστικά και παρκαρισμένα μηχανάκια.