Θα ξεκινήσω λέγοντάς σας πως από θέση αρχής είμαι αντίθετος με το γράψιμο στους τοίχους. Για την ακρίβεια εκνευρίζομαι απίστευτα που ο καθένας γράφει ότι θέλει όπου θέλει. Έχω δει πάνω σε μνημεία της φύσης συνθήματα ομάδων, ονόματα, αλλά και ασυναρτησίες. Δεν έχω δει ακόμα και ελπίζω να μη δω ποτέ πάνω σε αρχαία. Πιστεύω επειδή έστω και υποτυπωδώς φυλάσσονται και όχι χάρη στην ευαισθησία των υπάνθρωπων που δεν διστάζουν να γράψουν ΑΕΚ ΘΥΡΑ 21, ΠΑΟ ΘΥΡΑ 13, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΘΥΡΑ 7 ή ΜΑΡΙΑ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ ή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, πάνω σε οτιδήποτε.
Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω το λόγο. Δηλαδή θα δω το ΑΕΚ και ξάφνου θ’ αλλάξω ομάδα. Ή θα επηρεάσει την ψήφο του οποιουδήποτε η συνθηματολογία του τοίχου;
Προσωπικά το γράψιμο στους τοίχους το αποδίδω περισσότερο σε ψυχοπαθολογική κατάσταση του γράφοντος και στην ανάγκη του να αναγνωριστεί από τα μέλη της ομάδας, η οποία αντιμετωπίζει τα ίδια ψυχοπαθολογικά ζητήματα αναγνώρισης και επιβεβαίωσης, παρά στο να μεταδώσει κάποιο μήνυμα...
Γνωρίζω ανθρώπους (αρκετούς) στο κέντρο της Αθήνας, που δεν τολμούν να βάψουν εξωτερικά τα κτίριά τους, γιατί το επόμενο πρωινό θα τα βρουν γραμμένα με ασυναρτησίες. Έτσι ολόκληρες πόλεις παρουσιάζουν μια άθλια εικόνα στην οποία βοηθούν και την ενισχύουν οι ασυναρτήτως γράφοντες, ό,τι τους κατέβει όπου τους κατέβει…
Και η πολιτεία βέβαια είτε απούσα, είτε όπου αποφασίσει να παρέμβει απογοητευμένη και χαμένη σε μια μάχη με μεγάλο χρηματικό κόστος για όλους μας.
Όμως ρε παιδιά, υπάρχουν πάνω σε τοίχους κάτι αριστουργήματα που με την πρώτη ματιά κερδίζουν το θαυμασμό μου. Έχω συναντήσει αρκετά τέτοια. Δεν γνωρίζω κανέναν από τους καλλιτέχνες που τα υπογράφουν, αλλά υποκλίνομαι! Στο ταλέντο τους, στην τόλμη τους, στη δημιουργικότητά τους, στη φαντασία τους. Και πραγματικά πιστεύω πως αυτά τα έργα τέχνης βελτιώνουν την εικόνα της πόλης!
Πρόσφατα βρέθηκα σε μια συστοιχία τέτοιων εικόνων. Στου Ψυρρή, στην οδό Σαρρή και τα κάθετα στενάκια της. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα! Τόσο που πήγα και δεύτερη φορά μήπως μου ξέφυγε κάποιο!
Απολαύστε τα παρακάτω, αλλά κάντε και μια επίσκεψη εδώ https://www.urbanlayers.city/el. Θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα.
Προσωπικά το γράψιμο στους τοίχους το αποδίδω περισσότερο σε ψυχοπαθολογική κατάσταση του γράφοντος και στην ανάγκη του να αναγνωριστεί από τα μέλη της ομάδας, η οποία αντιμετωπίζει τα ίδια ψυχοπαθολογικά ζητήματα αναγνώρισης και επιβεβαίωσης, παρά στο να μεταδώσει κάποιο μήνυμα...
Γνωρίζω ανθρώπους (αρκετούς) στο κέντρο της Αθήνας, που δεν τολμούν να βάψουν εξωτερικά τα κτίριά τους, γιατί το επόμενο πρωινό θα τα βρουν γραμμένα με ασυναρτησίες. Έτσι ολόκληρες πόλεις παρουσιάζουν μια άθλια εικόνα στην οποία βοηθούν και την ενισχύουν οι ασυναρτήτως γράφοντες, ό,τι τους κατέβει όπου τους κατέβει…
Και η πολιτεία βέβαια είτε απούσα, είτε όπου αποφασίσει να παρέμβει απογοητευμένη και χαμένη σε μια μάχη με μεγάλο χρηματικό κόστος για όλους μας.
Όμως ρε παιδιά, υπάρχουν πάνω σε τοίχους κάτι αριστουργήματα που με την πρώτη ματιά κερδίζουν το θαυμασμό μου. Έχω συναντήσει αρκετά τέτοια. Δεν γνωρίζω κανέναν από τους καλλιτέχνες που τα υπογράφουν, αλλά υποκλίνομαι! Στο ταλέντο τους, στην τόλμη τους, στη δημιουργικότητά τους, στη φαντασία τους. Και πραγματικά πιστεύω πως αυτά τα έργα τέχνης βελτιώνουν την εικόνα της πόλης!
Πρόσφατα βρέθηκα σε μια συστοιχία τέτοιων εικόνων. Στου Ψυρρή, στην οδό Σαρρή και τα κάθετα στενάκια της. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα! Τόσο που πήγα και δεύτερη φορά μήπως μου ξέφυγε κάποιο!
Απολαύστε τα παρακάτω, αλλά κάντε και μια επίσκεψη εδώ https://www.urbanlayers.city/el. Θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα.
