Ο Άγιος Δημήτριος Σαρωνικού που ανήκει διοικητικά στον Δήμο Κρωπίας στην περιοχή Αλυκός. Έτσι, θα το βρείτε και ως Αγιο Δημήτριο Κρωπίας ή και Αλυκού. Και επειδή δεν ξέρω και ακριβώς τα όρια και για να μην πυροδοτήσω τοπικές διενέξεις, θα μπορούσαμε και να τον λέμε Άγιο Δημήτριο Υπένερθεν Λαμπτρών (Κάτω Λαμπτραί) ή Παράλιων Λαμπτρών γιατί εκεί βρίσκονταν το εν λόγω τμήμα του Αρχαίου Δήμου Λαμπτρών που προέκυψε από τη διοικητική διαίρεση του Κλεισθένη. Εκκλησιαστικά, υπάγεται στην ενορία του Ιερού Ναού Αναλήψεως του Κυρίου που βρίσκεται στο κέντρο του Κορωπίου. 
Βέβαια το εκκλησάκι χτίστηκε πολύ αργότερα από τον χωρισμό του Κλεισθένη. Χτίστηκε αρχικά τον 11ο αιώνα, κατέρρευσε και ξαναχτίστηκε τον 16ο ή 17ο αιώνα. Όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν αυτές οι μοναδικές δομικές παρεμβάσεις που δέχτηκε το εκκλησάκι. Μέσα στους αιώνες δέχτηκε κι άλλες... αρκετές... Το ίδιο συμβαίνει και με τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό. Θεωρείται πως ο Ναός πρέπει να ήταν κατάγραφος. Σήμερα διακρίνονται τοιχογραφίες τριών περιόδων. 13ος αιώνας, 17ος αιώνας και 19ος αιώνας.
Ο Ναός έχει σταυροειδές σχήμα με τρεις ημιεξαγωγικές κόγχες και οκταγωνικό τρούλο, ο δε τρούλος έχει συνολικό ύψος 8,23 μέτρα. Η τυπολογία του τρίκογχου ναού γεννά την υπόνοια ότι ήταν καθολικό μονής. Πάρα πολλοί υπερήλικες του Κορωπίου αποκαλούν το Ναό «Μοναστήρι», ενώ αλλού αναφέρονται δύο ερειπωμένα μετόχια - εκκλησίες της Μονής Αγ. Δημητρίου Σαρωνικού (Μικρό και Μεγάλο Μετόχι), κοντά, σε μικρή απόσταση από το Ναό.
Τι άλλο λένε οι υπερήλικες του Κορωπιού... «Προ πολλών εκατονταετιών πλοίο κατάφορτο με λίθους, τους οποίους μετέφερε από κάποιο νησί, ενώ έπλεε σε μικρή απόσταση από την παραλία προσάραξε στην ακτή της περιοχής του ναού. Το πλήρωμα αποβιβάστηκε στη ξηρά και αναπαυότανε στο χώρο που βρίσκεται σήμερα το ναΰδριο, στενοχωρημένο για το συμβάν. Ξαφνικά παρουσιάστηκε κάποιος νεανίας με πρόσωπον που ακτινοβολούσε από κάποια ύπερκόσμια λαμπρότητα και αγιότητα, ό όποιος κατά τήν παράδοση, δεν ήταν άλλος, από τον Άγιο Δημήτριο, και ο όποιος είπε στον πλοίαρχο : — «Εάν έλευθερωθεί το πλοΐο σας, θα αφήσετε εδώ τους λίθους;» — «Μάλιστα» απήντησε o πλοίαρχος. Μετά από λίγο πήγε στο πλοίο και το βρήκε ελεύθερο. Τότε αντιλήφτηκε το θαύμα και τηρώντας την υπόσχεσή του άφησε τους λίθους στην ακτή». Μ' αυτές τις πέτρες χτίστηκε ο Ναός.
Αυτοί οι υπερήλικες δεν σταματούν λένε... Λένε λοιπόν ακόμα πως στην περιοχή υπήρχαν ιαματικά λουτρά για αρρώστιες του δέρματος και αρκετοί επισκέπτονταν την τοποθεσία και διέμεναν σε ξενώνες. Δίπλα στο εκκλησάκι υπάρχει η θέση "πηγάδι".
Άγιος Δημήτριος Σαρωνικού (11ος αιώνας)
Ευτυχώς το εκκλησάκι είναι πάντα ανοιχτό. Ο επισκέπτης μπορεί να μπει μέσα και να δει τις τοιχογραφίες.
