Συναυλία για τα θύματα των Τεμπών, με αρκετές αντιπαραθέσεις μεταξύ των Συλλόγων Συγγενών των Θυμάτων και αρκετά σχόλια για το που θα πάνε τα χρήματα. Για την ώρα τα αντιπαρέρχομαι αυτά...
Η συναυλία έπρεπε να γίνει. Για να δείξουμε πως δεν ξεχάσαμε. Πως θυμόμαστε...
Είχα την πρόθεση να γράψω μακροσκελές κείμενο, όμως θα προσυπέγραφα το κείμενο που ανέγνωσαν οι "Κοινοί Θνητοί" και έτσι θα μείνω σ' αυτό και στους στίχους του Φοίβου Δεληβοριά!
Κοινοί Θνητοί - 11/10/2024
«Για εμάς το έγκλημα στα Τέμπη είναι μια κρατική δολοφονία.Υπεύθυνες είναι όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν μέχρι τώρα, οι οποίες εφαρμόζοντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαξίωσαν τον σιδηρόδρομο σε συνέργεια με τα μονοπώλια του κλάδου, των οποίων μοναδικός σκοπός είναι το κέρδος.
Ο τραγικός απολογισμός είναι η δολοφονία 57 συνανθρώπων μας.
Μας εξοργίζει και μας αηδιάζει κάθε προσπάθεια συγκάλυψης διάχυσης των ευθυνών που αποκαλύπτει τη σήψη και είναι καθρέφτης αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Σαν συγκρότημα και σαν άνθρωποι κάνουμε το προφανές. σαν συγκρότημα κ σαν άνθρωποι είμαστε στο πλευρό αυτών που αγωνίζονται για ασφαλείς μεταφορές, για μεροκάματο κ.λπ.
Στέλνουμε την αλληλεγγύη στους λαούς που αγωνίζονται για λευτεριά όπως και στους φαντάρους που υπερασπίζονται τα ιδανικά τους.
Είμαστε όλοι Κοινοί Θνητοί»
Φοίβος Δεληβοριάς - 11/10/2024
Πού είσαι τώρα φως μου
ήτανε γραμμένονα 'μαι εδώ για πάντα
να σε περιμένω
Όσο κι αν κρατήσει
να μην το ξεχάσεις
όταν φτάσεις πάρε
πάρε όταν φτάσεις
Θα το γράψει ο τοίχος
θα το γράψει ο βράχος
πως δεν ήταν μόνο
ενός ανθρώπου λάθος
Θα το πει η σημύδα
θα το πει κι ο κέδρος
πως εδώ σκοτώνει
όπου βρει το κέρδος
Θα το πει η λεβάντα
θα το πει η μυρσίνη
πως κυλάει στα μάτια
η δικαιοσύνη
Μάτια του παιδιού μου
που δεν θα φιλήσω
δεν υπάρχει τρόπος πια
να σταματήσω
Μέχρι να 'ρθει ο πήχης
και το χαλινάρι
μέχρι να 'ρθει η Νέμεσις
και να τους πάρει
Αν δεν βρω το τέρμα
δεν θα ησυχάσω
δεν θα σταματήσω
δεν θα ξαποστάσω
Δεν θα κάνω πίσω
και δεν θα ξεχάσω
θα σε πάρω εγώ
παιδάκι μου όταν φτάσω
Παρακάτω μια playlist από το YouTube με μερικά από τα τραγούδια που ακούστηκαν στη συναυλία:
Τέλος, θα ήθελα, έτσι από δική μου πετριά, να ακούσετε κι ένα τραγούδι σε στίχους Θανάση Παπακωνσταντίνου που γράφτηκε το 2006 και το είπε στη συναυλία ο Σωκράτης Μάλαμας.
Στην Κοιλάδα των Τεμπών λέγεται:
μες την κοιλάδα των Τεμπών
φόβος των μηχανοδηγών...
Είναι ένας γέ όπως τα λέω,
φόβος των μηχανοδηγών...
Είναι ένας γέ όπως τα λέω,
είναι ένας γέρο πλάτανος
μαγκούφης και παράφορος
Που πίνει από όπως τα λέω,
μαγκούφης και παράφορος
Που πίνει από όπως τα λέω,
που πίνει απ’ το θολό νερό
του ποταμού το ιερό
Πίνει κι απλω, όπως τα λέω,
του ποταμού το ιερό
Πίνει κι απλω, όπως τα λέω,
πίνει κι απλώνει ρίζωμα
βαθιά μέσα στα ανείπωτα
Κι όποτε παι όπως τα λέω,
βαθιά μέσα στα ανείπωτα
Κι όποτε παι όπως τα λέω,
κι όποτε παίρνει ανάποδες
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
Πιάνει το τρε όπως τα λέω,
γέρνει και πέφτει στις γραμμές
Πιάνει το τρε όπως τα λέω,
πιάνει το τρένο απο τ’ αυτί
«Μην την περνάς τη Γευγελή»
Μένα μου το όπως τα λέω,
«Μην την περνάς τη Γευγελή»
Μένα μου το όπως τα λέω,
μένα μου το 'πε ο Πηνειός
το μυστικό ο φλύαρος
Πως ήταν α όπως τα λέω,
το μυστικό ο φλύαρος
Πως ήταν α όπως τα λέω,
πως ήταν άνθρωπος παλιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτιά
κι είχε παιδιά στην ξενιτιά
