Ένα εκκλησάκι που βρίσκεται στους πρόποδες της Ακρόπολης, ακριβώς κάτω από τη σημαία θα μπορούσε να πει κανείς και που αγναντεύει τον Λυκαβηττό. 
Πρόκειται για παρεκκλήσι του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου του Ραγκαβά που απέχει μόλις 500 m. Οι ειδικοί τοποθετούν το χτίσιμό του, τέλη 11ου αιώνα με αρχές 12ου αιώνα. Αυτό επιβεβαιώθηκε όταν το 1975 η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων σε εργασίες συντήρησης του Ναού, ανακάλυψε στην οροφή του νόμισμα της εποχής του Αλέξιου Κομνηνού. Αν και ξεθωριασμένες, σώζονται ακόμα και μπορεί ο επισκέπτης να τις διακρίνει στο εσωτερικό του ναού, τοιχογραφίες από τον 13ο αιώνα.
Τοιχογραφίες που είναι της ίδιας τεχνοτροπίας με τις τοιχογραφίες στα εκκλησάκια στην είσοδο της σπηλιάς του Νταβέλη στην Πεντέλη καθώς και στο εκκλησάκι των Πέτρου και Παύλου στα Καλύβια Θορικού.
Η αγιογράφηση του Ναού σύμφωνα με τους ειδικούς, πέρασε από πολλά στάδια με πάρα πολλές επικαλύψεις. Έτσι στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν Αγιογραφίες από τον 13ο έως τον 18ο αιώνα. Αξίζει να σημειωθεί πως στον δυτικό τοίχο του Ναού βρέθηκαν έξι στρώματα Αγιογραφιών. Αν και τις αγιογραφίες του Ναού, οι ειδικοί πάντα, τις χαρακτηρίζουν ως Αγιογραφίες επαρχιώτικου χαρακτήρα, οι ίδιοι επιμένουν στην αξία τους γιατί Αγιογραφίες από τον 13ο αιώνα στην Αθήνα έχουν βρεθεί και διασώζονται ελάχιστες.
Για το χτίσιμο του ναού έχει χρησιμοποιηθεί πληθώρα από σπόλια, από τμήματα δηλαδή ερειπίων άλλων κτισμάτων ή ναών. Ας μην παραβλέπουμε το γεγονός πως την εποχή εκείνη η Αθήνα ήταν μία γκρεμισμένη πόλη. Μία πόλη που μόλις απελευθερωνόταν από τους Τούρκους, μία πόλη η οποία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία συσσώρευση ερειπίων. Έτσι στο εσωτερικό του ναού εύκολα διακρίνονται τα Ρωμαϊκά κιονόκρανα Κορινθιακού ρυθμού, ενώ στην αυλή υπάρχουν τμήματα παλαιότερων κτισμάτων ουκ ολίγα.
Τέλος να σας πω πως κάποιες από τις πηγές αναφέρουν πως ήταν στην αυλή του Ναού τα κανόνια του Μοροζίνη που κατέστρεψαν τον Παρθενώνα. Όχι όμως όλες. Άρα είναι κάτι που δεν επιβεβαιώνεται.